خواجه نصیر
در اوایل کتاب اوصاف الاشراف تشبیه و تنزیه صرف را محکوم و مردود دانسته است.
محی الدین عربی نیز میگوید:
که آن کسی که خدا را تنزیه صرف میکند او یا بی ادب است یا جاهل
به اینصورت که خدا را با این تنزیه (تسبیح) بدون حمد، از خلقش جدا کرده و خلق رو یک طرف و خدا را جدا تصور کرده.
➖ تعالیم قرآن نیز تنزیه صرف را نمی پذیرد.
چراکه خداوند در عین اینکه منزه است در همه چیز خودش را نشان داده و تجلی کرده در
▫️عالم عقل
▫️ عالم مثال
▫️عالم ماده
که انسان کامل تجلی اعظم است