بحثی خواندنی درباره نحس و سعد بودن ایام

آیا ۱۳ نحس است ؟

گفتگو با استاد برجسته حکمت و عرفان، آیت الله حسن رمضانی

✅ آیا نحس بودن یا سعد بودن واقعیت دارد؟

نظریات محققان و حکما در این‌باره متفاوت است. برخی از حکمای زمان ما، رسما این نحوست را رد کرده ‌اند اما برخی دیگر از محققان، پذیرفته ‌اند.
نحس در برابر سعد است. منشا خیر و برکت بودن، سعد نامیده می ‌شود و منشا شر و نقمت بودن، نحس نامیده می ‌شود. به بیان دیگر، آثار مثبت و منفی داشتن.
می ‌گویند فلان روز، روز نحسی است یعنی در آن روز، آثار بدی به من رسید. فلانی دستش سعد است یعنی اگر کار را با دست وی شروع کنیم منشا خیرات خواهد بود و آثار خوبی خواهد رسید.
سعد و نحس ایام در فضای ادبیات و معارف ما نیز جایی برای خود دارد.
برخی از مخالفان که سعد و نحس ایام را قبول ندارند می‌گویند خود ایام، سعد و نحس ندارند. بلکه سعد و نحس ایام به اتفاقاتی که در آن روز یا شب افتاده بر می ‌گردد و آن اتفاقات و حوادث خوب یا بد، موجب می ‌شود ما به روز یا شب، سعد یا نحس بگوییم.
اما من معتقدم مساله عمیقتر و ریشه‌ ای‌ تر از این است. خود ایام، سعد و نحس دارد. اوضاع فلکی در روز‌ها و شب‌ ها موثر است و روز یا شب را منشا برخی از رخ‌داد‌ها می‌ کند. به تعبیر دیگر، ایام ما و بلکه هر لحظه از لحاظات ما (تا حدود و اندازه ای) تحث تاثیر اوضاع فلکی است.
چطور موقع طلوع خورشید، اثری وضعی برروی زمین رخ می دهد. ساعت بعدی اثر عوض می ‌شود. سر ظهر که شد باز اثر عوض می‌ شود. این آثار واقعی است، تخیلات نیست. لحظه لحظه که به غروب می‌رسیم تاثیرات خورشید بر زمین و موجودات زمین عوض می‌ شود.
در حالات خسوف و کسوف، آثاری روی زمین ایجاد می‌ شود و تا مدتها روی زمین می‌ ماند. اینها بر اساس خرافات پا نگرفته و حتی علم جدید و دانشمندان معاصر علم نجوم هم اینها را بیان می‌ کنند.
نمی ‌شود اوضاع فلکی را نادیده گرفت. قطعا از ناحیه سیارات و ستارگان آسمان، انرژی ‌هایی به کره زمین می ‌رسد و ما تحت تاثیر این انرژی ‌ها هستیم چه بخواهیم و چه نخواهیم، رد کنیم یا رد نکنیم و اساسا به رد کردن ما نیست. اجتماع دو سیاره در یک برج و اثری که از ترکیب این دو به ما می ‌رسد یک چیز است و اینکه یکی در یک برج باشد و دیگری در برج دیگر، اثر دیگری دارد.
به همین خاطر باید گفت خود روز یا شب، نوعی زمینه سازی دارد و منشا برخی اثار است. خود ساعت و زمان اثر دارد. سحر با ظهر تفاوت دارد.
شما یک دعایی را در سحر بخوانید یا یک ذکری را در سحر انجام دهید به لحاظ اثر، متفاوت خواهد بود با اینکه در زمان کسب و کار، آن را انجام دهید. زمان، ساعت، روز و … اثر دارد و نمی ‌شود فقط ظرف صرف بوده باشد.

روز عرفه، روز عید غدیر خم، شب قدر، با روز‌ها و شب‌های دیگر به لحاظ اثر متفاوتند.
در خود قرآن کریم «ایام نحسات» آمده است. نحس بودن به خود ایام، خورده است.

قرآن کریم می‌‌فرماید: «فَأَرْسَلْنا عَلَيْهِمْ ريحاً صَرْصَراً في أَيَّامٍ نَحِساتٍ لِنُذيقَهُمْ عَذابَ الْخِزْيِ فِي الْحَياةِ الدُّنْيا وَ لَعَذابُ الْآخِرَةِ أَخْزى وَ هُمْ لا يُنْصَرُون» (فصلت/۱۶)
پس بر آنها تندبادى غرّنده در «روزهايى شوم و نحس» فرستاديم تا در زندگى دنيا عذاب رسوايى را بدانان بچشانيم، و قطعا عذاب آخرت رسوا كننده‌تر است و ايشان يارى نمى ‌شوند.

✅ چگونه به سعد یا نحس بودن ایام و … می‌توان پی برد؟
بعضی از اینها به خبر دادن انسان کامل و اهل ولایت بستگی دارد. در درجه اول انبیا و معصومین و در درجات بعدی کسانی که مقربترند مانند عرفای برجسته و راه رفته.

چون آنها جلوات وجودی را می ‌شناسند. اهل دل و اهل ولایت، این چیزها را احساس می ‌کنند. روایات هم در این زمینه فراوان است.
راه دیگر، از طرق استقراء و تحقیقات تجربی و از طریق دانشمندان است که مطالبی کشف شود و به اثبات برسد.
هر یک از این راهها هم در حد خودش ارزش دارد و در یک رتبه و اعتبار نیستند. لذا اخبار ولیّ خدا مخصوصا انبیا و اوصیا در حد برتر از ارزش خواهد بود.

✅ به صورت موردی، آیا ۱۳ فروردین از ایام نحس است؟

دلیلی بر این مطلب وجود ندارد و بنده به این نتیجه نرسیده‌ ام که ۱۳ از ایام نحس یا سعد است.